بهینه سازی دیوارهای خاکی مسلح شده با روش میخکوبی توسط الگوریتم ژنتیک

در این پایان نامه سعی بر آن است که با استفاده از روش الگوریتم ژنتیک یک چیدمان بهنیه برای دیوارهای مسلح شده به روش میخکوبی ارائه شود. بدین منظور برای بررسی پایداری شیبها از روش تعادل حدی (بیشاپ ساده شده) استفاده شد. پارامترهایی چون زاویه، طول، اندازه و فاصله میخها از یکدیگر می‏توانند اثر قابل توجهی بر روی پایداری شیب داشته باشند. همچنین پارامترهای مقاومتی خاک (چسبندگی و زاویه اصطکاک داخلی) نیز می توانند بر روی مقدار مصالح مصرفی اثر داشته باشند. از اینرو، به‏منظور رسیدن به یک ضریب اطمینان قابل قبول و در عین حال استفاده از کمترین مقدار میخ ممکن، از الگوریتم ژنتیک استفاده شد. به‏منظور تشریح اثر پارامترهای مختلف بر روی مجموع مقدار طول میخ مصرفی برای پایداری سازی شیب، نمودارهایی ارائه شد و اثر پارامترهای مختلف در آنها نشان داده شد. همچنین در آخر سعی شد که با استفاده از الگوریتم ژنتیک، چیدمان بهینه ای که کمترین مقدار طول مصرفی را دارا بوده و همچنین ضریب اطمینان قابل قبول آیین نامه را ارضاء می کند ارائه شود. به منظور مطالعه تکمیلی، اثر پارامترهای مختلف (هندسه شیب و چسبندگی و زاویه اصطکاک داخلی خاک) بر روی زاویه بهینه میخکوبی بررسی شد و ملاحظه گردید که با افزایش چسبندگی و زاویه اصطکاک داخلی خاک، برای رسیدن به ضرایب اطمینان بالاتر باید زاویه میخکوبی با افق به ترتیب افزایش و کاهش یابد. همچنین مشاهده شد که با افزایش شیب دیوار و نزدیک شدن به حالت قائم، برای رسیدن به ضرایب اطمینان بالاتر باید زاویه میخکوبی را به سمت حالت افقی متمایل کرد.